بررسی اثر سیستئامین بر تکوین آزمایشگاهی اووسیت های گاو

در این مطالعه تأثیر استفاده از سیستئامین بر تکوین آزمایشگاهی اووسیت گاو موردآزمایش قرار گرفت. تخمدانهای گاو از کشتارگاه صنعتی تبریز جمع آوری و در محلول کلرید سدیم 0.9درصد حاوی 100 واحد بینالمللی در هر میلیلیتر پنیسیلین gپتاسیم و 100 میکروگرم در میلیلیتر استرپتومایسین سولفات در دمای 35-30 سانتیگراد ظرف 4-2 ساعت به آزمایشگاه کشت انتقال یافتند. مجموعه اووسیت- کومولوسها در محیط کشت tcm199 دارای 10 درصد سرم جنینی گاو، 0.23 میلی مولار سدیم پیرووات، 25 میلی مول بیکربنات سدیم، 100 واحد در میلیلیتر پنی  سیلین-استرپتومایسین، 1 میکروگرم در میلیلیتر استرادیول 17 بتا،  0.5میکروگرم در  میلیلیتر هورمون محرک فولیکول، 100 واحد در میلیلیتر گونادوتروپین کوریونیک انسان و سطوح صفر (گروه شاهد)، 0.1 ؛0.5 و 1 میلیمولار سیستئامین به مدت 2 ساعت کشت داده شدند. میزان بلوغ اووسیتها در محیط دارای سطح0.1 میلی مول آنتیاکسیدان سیستئامین بالاتر از گروه کنترل بود (به ترتیب 46/66 در مقابل 33/33 درصد). میزان بلوغ اووسیتها در محیط دارای سطح 0.5 میلیمولار آنتی اکسیدان 556/55% نسبت به گروه کنترل 33/33% بالاتر بود (p